Barok is een woord dat vaak wordt geassocieerd met niet-symmetrische, onregelmatig gevormde parels. Het woord zelf is oud en naar verluidt van Iberische oorsprong, omdat het door de Portugezen voor het eerst werd gebruikt in verband met parels. Later in de 17e eeuw werd het overgenomen door het Franse kunstlexicon en werd het geassocieerd met een decoratieve kunststijl.
Soms wordt het echter ten onrechte opgevat als een kenmerk van een natuurlijke parel, waardoor de verkeerde indruk dat wanneer een parel asymmetrisch is, het zeker een natuurlijke parel is. Hoewel de meeste natuurlijke parelmoerparels niet regelmatig van vorm zijn, zijn er fijne ronde voorbeelden; evenzo, hoewel veel gekweekte zoutwaterparels rond of bijna rond zijn (vanwege de bolvormige kraal die gewoonlijk in het kweekproces wordt gebruikt), zijn er opmerkelijke voorbeelden van gekweekte parels met barokvormige kralen. Interessant is dat de meeste gekweekte parels zonder kralen die bijproducten zijn van het kweekproces, de zogenaamde keshi-gecultiveerde parels, typisch barok zijn.
Op de foto's zijn het allemaal natuurlijke parels. Hanger in de vorm van een sirene, waarschijnlijk ca. 1860 (voor- en achterkant) © Het Metropolitan Museum of Art; Barok parel beeldje, ca. 1850-1860 Jaipur © The Trustees of The British Museum; Pareloorbellen van Gina Lollobrigida © Sotheby's.
#pearl #gemology #jewerlry #art

 Rui Galopim de Carvalho

https://www.linkedin.com/posts/ruigalopim_pearl-gemology-jewerlry-activity-6755456125186928640-FTun

door Dr. L.E. Cartier, voor het eerst gepubliceerd in Facette 23 (februari 2017)

De Zuidzee pareloester Pinctada maxima staat bekend om de productie van witte, crèmekleurige en gouden parels. Dergelijke parels worden voornamelijk gekweekt in Australië, Birma (Myanmar), Indonesië en de Filippijnen. Interessant is dat 2016 de 60e verjaardag markeerde van de eerste oogst van gekweekte Zuidzee-parels op de Kuri Bay-boerderij (Australië), opgericht door Tokuichi Kuribayashi van Nippo Pearls in 1954 (Müller, 1997). In de afgelopen decennia zijn gekweekte parels uit de Zuidzee enkele van de meest gewilde en dure gekweekte parels op de markt geworden.

Momenteel worden gouden gekweekte parels uit de Zuidzee voornamelijk geoogst in Birma, de Filippijnen en Indonesië. Parelkwekers hebben gerichte eigenschappen en oesters waarmee ze zich kunnen concentreren op specifieke paarlemoerkleuren en dus parelkleuren. In februari 2016 had Dr. Laurent Cartier de kans om Jewelmer-parelboerderijen in de buurt van het eiland Palawan op de Filippijnen te bezoeken en de verschillende kweektechnieken te observeren die nodig zijn om gouden parels uit de Zuidzee te oogsten. Het Jewelmer-bedrijf werd in 1979 mede opgericht door Jacques Branellec en Manuel Cojuangco met als doel het produceren van hoogwaardige gouden gekweekte parels uit de Zuidzee.

Onbehandelde gouden Zuidzee gekweekte parels van hoge kwaliteit uit de Pinctada maxima oester blijven zeldzaam en zeer gewild op de internationale markt. Deze complexiteit (zowel ecologisch als technisch) die gepaard gaat met het kweken van deze parels is een beperkende factor om grotere hoeveelheden van dergelijke hoogwaardige gekweekte parels op de markt aan te bieden. Behandelingen om dergelijke parelkleuren en kwaliteiten te verkrijgen en na te bootsen zullen blijven bestaan, en SSEF doet onderzoek naar dergelijke behandelingen. Als zodanig is het ook erg belangrijk om productielocaties te bezoeken en betrouwbare monsters te verzamelen voor onderzoek. Het is dus belangrijk dat zowel gemmologisch onderzoek als correcte openbaarmaking (zie CIBJO Parelboek) gevolgd worden. Een ander aspect van parels waar SSEF zeer actief in is geweest, is DNA-fingerprinting van parels, zoals die van Pinctada maxima. Om door te gaan met het merk en de markt Zuidzee gekweekte parels van Pinctada maxima als zodanig is het belangrijk om deze op gemmologisch niveau te kunnen onderscheiden, tussen parels van vergelijkbare kleur en andere soorten. De waardering van gouden gekweekte parels uit de Zuidzee zal blijven stijgen naarmate deze relatief nieuwe hulpbron in de juwelenindustrie meer aandacht krijgt en een gouden toekomst belichaamt.

Zie voor meer informatie ook het artikel van Cartier & Krzemnicki (2016).